Voetwratten

Voetwratten worden - net als wratten op andere plaatsen van het lichaam – veroorzaakt door een virusaandoening. Door het lichaamsgewicht is de wrat op de voetzool vaak plat..

Wat is een voetwrat

Een bloemkoolachtige en vast aanvoelende uitstulping van de huid, veroorzaakt door een virusinfectie. De officiële benaming is verruca plantaris . Meestal zijn er meerdere wratten gelijktijdig aanwezig.

Soorten voetwratten

Hieronder staan een paar van uit een lijst van de veel soorten wratten:

De gewone wrat:
Kenmerkend is vooral de sterke verhoorning. Er zijn meestal meerdere wratten, vooral aan de handen, soms op de knieën, de ellebogen en het gelaat;
De voetwrat:
Vindt men aan de voetzool. Men onderscheidt 2 typen:
De mozaïekwrat (die zich oppervlakkig uitbreidt);
De doornwrat (pijnlijk en in de diepte groeiend).
De wratten aan de voeten gaan eveneens met sterke verhoorning gepaard. Voetwratten worden zowel bij kinderen gezien, alsook bij volwassenen. Voetwratten zijn zeer besmettelijk.
De vlakke wrat:
De wrat is een glad, vlak en slechts enkele millimeters groot, huidkleurig of lichtbruin bobbeltje. Gewoonlijk zijn ze in grote getale aanwezig en komen ze voornamelijk op het gezicht, armen en benen voor.
De vingervormige wrat:
Uitstulping van de huid op een smalle steel. Het is een vingervormige variant van de verruca vulgaris in het gelaat. Bij kinderen zijn ze vooral op de lippen, neus of oogleden gelokaliseerd.

Wratten verdwijnen op den duur vanzelf, hoewel dit soms jaren kan duren.

Niet behandelen

Daar er bij een voetwrat altijd sprake is van weefselwoekering, zal een pedicure niet eerder behandelen dan met toestemming van de huisarts.

Eerst naar de huisarts

Als u een voetwrat heeft, of denkt te hebben, adviseren wij u contact op te nemen met uw huisarts. De afwijkingen zijn meestal zo kenmerkend, dat de arts de diagnose direct zonder verder onderzoek kan stellen. Zelden zal het nodig zijn om een klein stukje huid weg te nemen voor aanvullend onderzoek. Soms is het nodig om het wrattype nader te bepalen.

De behandeling is gericht op vernietiging van het weefsel, zodanig dat alle virusdeeltjes kapot worden gemaakt. Bij het merendeel van de patiënten vindt spontane genezing binnen 2-3 jaar plaats. In bepaalde gevallen kan daarom ook afgewacht worden.

Wat kunt u zelf nog doen?

Preventieve maatregelen hebben alleen bij voetwratten enig nut. Door niet op blote voeten te lopen in gemeenschappelijke ruimten zoals gymnastieklokalen kan men de kans op infectie verminderen.